24 januari 2020
Omgaan met teleurstellingen
Je wens is duidelijk geworden, eindelijk heb je concreet wat je wilt én gun je het jezelf! Je hebt het gedeeld met de mensen om je heen, het kan nu niet ver weg meer zijn. Nog even en je kunt genieten, ontspannen en zien dat je volle wens in vervulling gaat.
En dan, tegenslag, het gaat toch niet door. Misschien gedeeltelijk, maar zeker niet zoals jij daar met vol enthousiasme naar toe leefde. De moed zakt in je schoenen, laat maar, het hoeft nu helemaal niet meer, dreig je te denken.
Waar haal je nu weer de moed, de drive vandaan om groot te dromen, om weer te durven wensen? Hoe kun je nu weer gaan voor een uitgekomen wens, neergezette intentie en je daarbij niet laten leiden door de teleurstellingen uit je herinnering.
Teleurstelling op teleurstelling is wat zo zwaar lijkt te wegen, die gedachten zijn eenvoudig om te zetten in emoties. Stappen in de emoties om te voelen waarom het mis ging, waar het mis ging, wat je anders had kunnen doen, moeten doen. Aanlokkelijk om te doen, maar het geeft veel energie aan de teleurstelling, en geen ruimte om met open vizier de nieuwe wens te laten groeien.
En toch, de volgende keer voorzichtig en met een heleboel voorbehoud een wens realiseren, om de teleurstelling te voorkomen, absoluut niet! Minder groot dromen en half ergens voor gaan, maakt de teleurstelling niet kleiner. Integendeel, dat is anticiperen op de teleurstelling.
Vol durven dromen én deze realiseren. Ook als daar voor nodig is dat je het tijd moet geven om de teleurstelling te verwerken. Tranen laten, zuiveren en dan je wens tot stand laten komen, weer net zo groot als daarvoor. Het los van de vorige teleurstelling zien. Als deze nog vers is, wacht dan even. Kun je weer net zo vol enthousiasme de wens tot stand laten komen, ga er dan weer voor. Kijk niet achterom, laat los en ga het met open armen tegemoet.
Groot dromen = Zelfliefde!
Liefs,
Marije